˙·٠•● تنهاتــــرین ســـردار●•٠·˙

بوي گند خيانت تمام شهر را گرفته ...

مردهاي چشم چران...

زن هاي خائن...

دخترهاي شهوتي...

 و پسرهاي شهوتي تر ...

پس چه شد ؟!

چيدن يك سيب و اينهمه تقاص ؟!

بيچاره آدم ... بيچاره آدميت ...

دلَـــم آغـوشـی میخـواهـَـد

کـه نـه مـَـرد باشَــد

 و نـه زَن

خــُـدایــآ زَمیـن نِمـی آیـی؟؟

قطاری سوی " خــــــــــــــدا " میرفت؛
همه ی مردم سوار شدند...
اما وقتی به بهشت رسیدند ، همگی پیاده شدند...
و فراموش کردند!
که ...
مقصد خدا بود ...
نه بهـــــشت

פֿــوش بـِﮧ פـالَتــــ فـاפـِشــﮧ
 

تـَטּ مـیـבَهــے عـاشِقَتــــ مـیشَـوَنــב
 

مــآ בِل میـבَهــیـمــ فـآرغــ میشــوَنـב
 

פֿـوش بـِﮧ פـالتـــ ڪِـﮧ بــآ تـَـنَتــــ بـازے میڪـنَـنــב
 

نـَـﮧ בِلَـــتـــ ...

دلم برای کودکیـــــم تنـــــگ شده

برا روزایـــی که بـــاور ساده ای داشتم همه آدمــــا رو دوســــت داشتم

مــــرگ مادر کوزت را بــاور میکردم و از زن تناردیه کینــــه به دل میگرفتــــم

دلـــم میخواست ممُل رو پیــــدا کنم از نجاری ها که میگذشتم گوشه

چشمی به دنبـــــال وروجـــــک بودم

تمام حسرتـــــم از دنیــــــا نوشتن با خـــــودکار بود

برا دوستیهای خالصـــــانه دلم تنـــــگِ ،

دلـــــــم برا کودکیــــم تنــــــگِ.........................

دروغ بــه خـوردمـان دادنـد دیـ ـروزی هـ ـا ..

امـ ـروز دلــی بـه دلــی راه نـدارد !

بغـ ـل کـن زانـویتــ ــ را " محکـ ـم " ؛

امشبــ ـــ را هــم بـا " بغـ ـض " بخوابـ ــــ ...

کثیفـــ بودטּ بعضـﮮ آدمـ هـــــــا اذیتمـ نمیکنـــﮧ!
امــــــا بعضیـــــا خیلـﮮ پاکـטּ؛
ایـטּ کـﮧ قراره اینــــــا گیره اوטּ کثیفـــــا بیُفتـטּ,
اعصابمـ رو خورد میکنـﮧ…!

ـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــ ـــــــــــــــ ـــــــــــ

نـــَــه نـــــامـ!

نـَــــه چــهره!

نــــَـه اثر انگـــــشت!

آدمـ ها رـا از طرز ” آه ” کشیدن ـشان بشناسید…!

شـــوق پـــــــــــــــــرواز کـــرده ام امشب

دلــ ـــ ــــم...

بـﮧ گوش خــُدا برســـانید

آدَمـ ـﮧ ایـטּ حـــَوـا

ســالهـــاست کـﮧ رَفتـﮧ ـاَســت

ایـטּ حــَوـاے تنهــــا رـا برگرداטּ پیـش خودَت

بهشتــَش رـا نمــے خوـاهــَمـ

بـﮧ جهنمــش هــَـمـ راضـے ـاَمـ

هــَرجــایـے باشــَد جــُز ایـטּ دُنیـــا

ایـטּ دُنیــا زیــادے بوے آدَمـ گرفتــﮧ ـاَســت ...

منــ ؛

بهـ اندازهـ ي کوتاهترينـ شعر جهانـ

دلتنگمـ

پرواز ڪن آنگونـہ که می פֿـواهے ؛

وگرنـہ

پروازت می دهنـב آنگونـہ ڪـہ می פֿـواهنـב !

چه زیبا نقش بازی می کنیم ؛

و چه آسان پشت نقاب هایمان پنہاטּ می شویم !

حتی خدا هم ،

از آفرینش چنیـטּ بازیگرانے בر حیرت است !!

פֿـستـہ اҐ از زنـבگے ...

ڪاش مے شد گوشـہ اے نوشت :

« פֿـدایا! من امروز خیلے خستـہ اҐ ؛ فردا بیـدارҐ نڪن ...! »

تنــ ــها بــ ــودن

قــدرت مــــــے  خــواهــد
و ایـن قــدرت را کســی بـه مـن داد
کـه روزی مـــــے  گفت
تنهــــایـت نمــــے  گــذارم !!

برهنـ ــِﮧ ات ميُكننـב ...

تا بهــــَتِر شكٌستـــِﮧ شوے..نترسًّــــــ، گرבُوے كوچكّـــ آنچـــِِﮧ سَيآهـ ميشُوב..

رويــ تُو نيستــَ، בَستــَ آنٌٍهاستـــِ

اﯾﻨﺠﺎ ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ...

ﻣﻬﺮﯾﻪ ﺍﺕ ﺁﺏ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ!

ﻗﺎﺿﯽ ﺟﯿﺮﻩ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ!

آنچه نقد است

فقط جان توست،

ﮐﻪ ﻗﺴﻂ ﺑﻨﺪﯼ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ..!!